راهکار های رهایی از حس پشیمانی و گناه + نکته اساسی

مقابله با  حس پشیمانی و گناه

یکی از احساساتی که ممکن است باعث شود تا انسان بسیار تنبل شود و نتواند رشد کند احساس پشیمانی است. پشیمانی می تواند باعث شود تا فرد از رشد خود بماند و دچار تنبلی شدید شود البته در مقاله ای جدا در مورد تنبلی و راهکار های مبارزه با تنبلی صحبت کرده بودیم. ما در این مقاله سعی خواهیم کرد تا راه های مقابله با احساس پشیمانی و گناه را با هم بررسی کنیم. پس با ما در آکادمی راهشناس همراه باشید.

پشیمانی چیست؟

به طور کلی چیزی که بتوان به عنوان تعریف پشیمانی در نظر گرفت به این شرح است: احساسی  درونی که ممکن است همراه با ملامت باشد و وابسته به نتیجه ی فعالیت انجام شده است. به عبارت دیگر پشیمانی به احساسی که ما وقتی کاری را انجام داده ایم به ما دست می دهد گفته می شود. چیزی که معمولا به عنوان پشیمانی بیان می شود بیشتر به حس گناه و ملامتی که از نتیجه ی کاری انسان می گیرد گفته می شود. به عبارت ساده تر پشیمانی نسبت خوب یا بد بودن نتیجه ی یک کار را مشخص می کند.

آیا تمامی پشیمانی ها بد است؟

سوالی که معمولا پرسیده می شود این است که احساس پشیمانی که به ما دست می دهد لزوما بد است؟ خیر، این طور نیست. به عبارت دیگر وقتی شما نتیجه ی کاری که در آن دخیل بود را به صورت قابل قبول دریافت نکنید دچار پشیمانی خواهید شد. حال گاهی پشیمانی فایده ای ندارد. یعنی ما در تعیین آن دخالتی نداشتیم اما ضرر آن به ما نیز رسیده است. این نوع پشیمانی بد است. چون انسان تنها خود خوری می کند با اینکه می داند او هیچ تقصیری ندارد.

نوع دیگر پشیمانی که مفید و خوب است در مورد فعالیت هایی است که خود انسان در مورد آن ها نقش دارد. این نوع پشیمانی باعث می شود تا انسان راه هایی که می تواند رشد کند را بهتر تشخیص دهد و سعی خود را بیشتر کند. این نوع پشیمانی مفید است زیرا باعث رشد انسان و تبدیل نقاط ضعف به قوت خواهد شد.

چرا نباید در حس پشیمانی و گناه ماند؟

مسئله ی دیگری که وجود دارد ماندن در پشیمانی و گناه است. یعنی فرد آن قدر از یک نتیجه پشیمان است که باعث می شود تنبل شود و هیچ کار دیگری انجام ندهد. در این مواقع انسان بهتر است خودش را از این حالت خارج کند. در این حالت می تواند باعث رشد خود شود. پشیمانی حتی اگر بسیار مفید هم باشد باید از آن گذر کرد و نباید در آن غرق شد. در پشیمانی ماندن چیزی به جز تنبلی برای ما نخواهد داشت.

پشیمانی باعث چه بازخورد هایی در انسان می شود؟

پشیمانی گاهی می تواند باعث رشد می شود. همانطور که گفتیم دو نوع پشیمانی داریم: خوب و بد. اگر پشیمانی مفید باشد بازخوردهای مثبتی به همراه خود خواهد داشت. یکی از آن بازخورد ها تغییر عادات روزانه است. یعنی ما عاداتی که باعث می شود بعدها احساس پشیمانی کنیم را تغییر می دهیم. بازخورد دیگر مسئولیت پذیری است. به عنوان مثال فرض کنید شما در انجام کاری سهل انگاری کرده اید و نتیجه ی حاصل باعث شده تا شما احساس پشیمانی کنید. در این مواقع این احساس پشیمانی باعث می شود تا ما احساس مسئولیت بیشتری داشته باشیم و کارها را مقید تر انجام دهیم.

بعد از آن که احساس پشیمانی کردیم باید چه کنیم؟

اولین راه این است که موقعیت را درک کرده و آن را قبول کنید. سپس اگر ممکن بود در ادامه ی مسیر سعی نمایید با تصحیح کارهای اشتباه، نتیجه ی حاصل را تصحیح کنید. این یکی از مهم ترین رفتار های بعد از احساس پشیمانی است. ما باید با آن کنار بیایم و اگر در وسط راه هستیم ادامه آن را و اگر قابل جبران نیست، هدف بعدی را بسیار مصمم تر و هدفمندانه تر انجام دهیم.

مشورت گرفتن از افرادی که به آن ها اعتماد داریم مانند خانواده یا حتی مشاورین و پزشکان می تواند بسیار مفید باشد. مشورت گرفتن باعث می شود تا ذهن ما بهتر کار کند و اوضاع را از نگاه دیگری نیز آنالیز کند.

مرور خاطرات بد، تکرار یک عذاب کشیده شده

وقتی شما مدام به یک خاطره ای که باعث رنجیدن شما شده فکر می کنید یعنی مدام آن عذاب را تحمل می کنید. باید از این مرور خاطرات بگذرید. می توانید با بررسی شرایط افرادی که مانند شما همان کار را انجام داده اند راه حل بهتری برای خود پیدا نماییم.

به خاطر داشته باشید که پشیمانی نه باید باعث تنبلی شما شود و نه اینکه باعث شود شتاب زده عمل کنید. بلکه پشیمانی باید پلی باشد تا به سمت بهتر شدن حرکت کنیم. ما باید بعد از احساس پشیمانی با عقل و منطق راهی را پیدا کنیم تا باعث رشد ما شود. همان قدر که تنبلی مضر است شتاب زده عمل کردن هم می تواند مضر باشد.

نکته طلایی در مورد حس پشیمانی گناه

این نکته را بخاطر داشته باشید که، کسی که خود را بیش از حد درگیر حس پشیمانی و گناه کرده است و زمان و فرصت های پیش روی خود را از دست میدهد هزار بار هم به عقب برگردد باز همان اشتباهات را تکرار خواهد کرد.

آینده برای کسی است که از گذشته درس بگیرد و اشتباهات گذشته ی خود را تکرار نکند.

نتیجه گیری راهشناس در مورد رهایی از حس پشیمانی و گناه

هیچ انسانی وجود ندارد که در مسیر زندگی دچار اشتباه نشده باشد، چیزی که بیشتر از همه چیز اهمیت دارد برخورد شما با اشتباهات است و درسی که از آن برای ادامه زندگی میگیرید.

از اینکه با ما همراه بودید بسیار سپاس گزاریم.